Annaliz

Ήρθαν αυτές οι μέρες , που παρακαλάω κάθε χρόνο να μην έρχονται. Κλασικές μεν, αναπόφευκτες δε. Η μαμά μου κουρασμένη, απ' τη δουλειά και από την πίεση , εγώ εξαντλημένη από το διάβασμα χωρίς αποθέματα υπομονής. Και κάπως ετσι τα δύο βουνά , συγκρούονται! Πρωί, πρωί με την αυγούλα λογομαχούμε για θέματα που δεν έχουν καμία σημασία , ώσπου φτάνω στο σημείο να της πω με δυνατή φωνή "Φτάνει πια! Με επριξες!ο καθένας είναι υπεύθυνος των πράξεών του!" Και κάπως έτσι για την υπόλοιπη μέρα δεν μου ξαναμιλάει. Γενικότερα , η μαμά μου είναι αυτό που ορίζω εγώ "Κρητικοπούλα Μανιατισσα" γιατί πράγματικα στο κρατάει μανιάτικο. Και εγώ μην νομίζετε ότι είμαι ο πιο εύκολος άνθρωπος, όσοι με ξέρουν , νομίζω μέσα τους κρυφά δε θα ήθελαν να με ξέρουν. Φωνές, ιστορίες , κακό και τέλος η αποδοχή , καταλαβαίνω ότι θύμωσε , την αφήνω 3-4 μέρες στην ηρεμία της της δείχνω ότι δεν την έχω καμία ανάγκη σχετικά με τα προφανή πράγματα όπως π.χ μαγείρεμα , πλυντήριο. Βλέπει, ότι είμα

Γέννησε μια γατούλα πριν λίγες μέρες στην αυλή και σαν Μητέρα Τερέζα ετρεξα να την περίθαλψω , έχουν αρχίσει λοιπόν τα μωρά να περπατάνε αλλά δεν τα είχα δει μέχρι πρότινος. Πάω σήμερα λοιπόν να την ταισω, μου φωνάζει κλασικά..και μια στιγμή ακούω κάτι χρατς χρατς γυρίζω το κεφάλι δεξιά και βλέπω μια παλέτα ξύλινη και πάνω της τρια κεφαλάκια γεμάτα απορία να ξεπροβάλουν... Ένα μαύρο , ένα τιγρε πορτοκάλι και ένα γκρι..και κάπου εκεί είναι και ένα άσπρο..με κοίταζαν με κάτι μπιρμπιλωτα ματια...σκέτη απόλαυση....❤️❤️❤️

Η μέρα μου ξεκίνησε κάπως... περίεργα. Πήγα να πάρω το καρτελακι μου (πλέον υποψήφια απόφοιτη πανελλαδικών) και περναω να δω την ξαδέρφη μου που είναι στο γυμνάσιο (big cousin).. Περιμένοντας λοιπόν βλέπω ένα αγοράκι να έρχεται προς τα πάνω μου... -<<Γεια!>> -<< Γεια σου!>> Του λέω -<<Τι περιμένεις;>> - << Τη ξαδέρφη μου!>> Ξαναλέω -<<Α! Ποια είναι;>> - << Η τάδε.>> Απαντάω Και σε κλάσματα δευτερολέπτου νιώθω  να μου τρυπαει το κρανίο αυτή η φωνή. <<ΣΟΒΑΡΆ;>> <<Ναι >>  απαντάω με την ολίγη οπτικοακουστική ικανότητα που διέθετα διότι ως γνωστόν είμαι που είμαι στραβή  τώρα και κουφή μετά από αυτό. << Α, καλά δεν τη ξερω απλά ήθελα να σου πω ότι είσαι πολυ όμορφη.>> << Γλυκουλις είσαι μωρέ>> λέω χαμογελοντας. -<<Θα ξανάρθεις;>> << Θα ξανάρθω!>> Απαντάω << Το υπόσχεσαι;>> -<< Θα κάνω ότι μπορώ , θα σου φέρω κ