Μην πετάτε φιλίες ,για καθε περαστικό που περνάει από το κρεβάτι σας.

Και φιλίες χρόνων να μην είναι δεν παύουν να είναι φιλίες. Πήγα να πέσω και γω στη παγίδα και να χάσω το καλύτερο δώρο που μου έδωσε ποτέ ο εαυτός μου , καθώς πιστεύω ότι έγινε. Πήγα στις φίλες μου και δεν ήρθαν αυτές σε μένα. Τα τρία αυτά κορίτσια που μου άλλαξαν τη ζωή. Το κατάλαβα όμως και τη γλύτωσα. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που όσο καλά και αν φέρθηκα , όσο υπομονή και να έδειξα με <<άδειασαν>> και το χειρότερο δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι ότι νόμιζα ότι είχαν βρεί ένα φίλο που δεν βλέπει κάποιο πάθος σε μένα και ποτέ δε θα άφηνε να χαλάσει κάτι ή κάποια αυτήν την ιδιαίτερη σχέση. Συχνά, λοιπόν αναρωτιέμαι τι είναι η φιλία για τους ανθρώπους; Μερικοί λένε ότι , ακόμη και να μην βλέπεις τον άλλο συχνά όταν βρεθείτε θα είστε σαν να μην έχει περάσει μέρα. Όμως, εγώ γιατί δεν μπορώ να το δω έτσι; Γιατί είμαι διατεθειμένη να δώσω και την ψυχή μου για να βλέπω τους φίλους μου καλά αρκεί να μου δίνουν λίγο σημασία ότι κάπου υπάρχω και εγώ στη ζωή τους; Δεν θεωρώ ότι αξίζω κάτι και ίσως αυτό να είναι το λάθος μου , αλλά δε θα μπορούσα να ζήσω χωρίς τις κολλητές μου. Λίγο εγωιστικό , να έτσι είναι. Σε μπόρες , καυγάδες παντού εκεί.
Σε αυτούς που χάθηκαν ύπουλα και σιωπηλά απ'τη ζωη μου μια συμβουλή θα δώσω. Έχει ο καιρός γυρίσματα και λυπαμαι που δεν θα είμαι εγώ εκεί να τους παρηγορήσω και να τους προστατέψω.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Στα δύσκολα..εκεί φαίνονται ποιοι μένουν και ποιοι φεύγουν!

5 πράγματα που με έμαθε η ψυχοθεραπεία!

Στο θέατρο της ζωής πάντα πρωταγωνιστής, ποτέ κομπάρσος!