Θέλω να μου κρατάς το χέρι!

 

      Καλησπέρα σας... μετά από πολύ καιρό ξανά εδώ. Περίπου δύο χρόνια μετά, διαφορετική ίσως λίγο πιο ήρεμη, λίγο πιο ώριμη. Σημερινό μας θέμα η συντροφικότητα, μια λέξη τόσο απλή και όμως τόσο δυνατή για αυτούς που ξέρουν να τη στηρίζουν. Αυτή η μαγική λέξη λοιπόν, μπορεί να γίνει η κινητήριος δύναμη για δυο ανθρώπους να χτίσουν μαζί μια ζωή. Μπορεί όμως και να διαλύσει τα πάντα σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα αν δεν μπορείς να αντέξεις το βάρος της , τις θυσίες της, την γλύκα και την πίκρα της. 

     Αν με την ίδια ευκολία που αποχωριζόμασταν μια ευθύνη καθόμασταν και την αναλαμβάναμε πολλοί γάμοι θα είχαν σωθεί, πολλές σχέσεις θα είχαν επιβιώσει και η αγάπη θα ήταν το βασικό συστατικό για την συντροφικότητα. Όμως όχι, σήμερα δεν φτάνει μόνο η αγάπη. Χρειαζόμαστε υπομονή, επιμονή, πείσμα, πάθος. Που αυτά αν το καλοσκεφτούμε δεν είναι και άσχημα ε; Το πρόβλημα είναι ότι χρειαζόμαστε πρώτα αυτά και μετά την αγάπη. Σαν μερικοί να έχουμε ξεχάσει ότι χωρίς τα συναισθήματα σε αυτόν τον κόσμο δεν έχουμε λόγο ύπαρξης. Δεν είμαστε άτρωτοι και δεν πρέπει να νιώθουμε έτσι.

   Όλοι έχουμε ανάγκη από κάποιον που θα αγκαλιάσει τα σκοτάδια μας, τις λιακάδες μας τις αγκαλιάζουν όλοι. Τις μαύρες μας μέρες όμως ελάχιστοι και κυρίως είναι αυτοί που αξίζει να δώσεις μια ευκαιρία στη ψυχή σου να αφεθεί σε αυτήν την συντροφικότητα. Είναι πολύ δύσκολο ειδικά σε ένα κόσμο όπως αυτόν, που όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο εσύ να βρεις αυτήν την ηλιαχτίδα. Είναι δύσκολο να γίνεις εσύ ο ίδιος η ηλιαχτίδα και να φωτίζεις και  τους γύρω σου. Δύσκολο μα όχι ακατόρθωτο. 

  Με όλα αυτά που γίνονται καθημερινά ποτέ δεν πίστεψα ότι οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν τόσο άπληστοι με τα συναισθήματα τους. Πάντα θα πιστεύω και θα πρεσβεύω ότι όλοι κάπου εκεί έξω έχουμε το άλλο μας μισό που μας περιμένει, θέλω να πάω κόντρα στους καιρούς και να πιστεύω ότι ακόμα η αγάπη είναι πάνω από όλα. 

Ps1: Και μην ξεχνάτε, στο τέλος πάντα νικάει το καλό, αν δεν νικήσει δεν είναι το τέλος. 

Ps2: Να προσέχετε τα ταίρια σας, να τα φροντίζετε και να νιώθετε ευγνωμοσύνη για αυτά που έχετε. 

Ps3: Τίποτα δεν είναι δεδομένο σε αυτή τη ζωή, για τις άλλες δεν γνωρίζω. 

Ps4: Δεν θα μπορούσε να λείπει ο πολυαγαπημένος μου Yiruma.. απολαύστε τον!

Σας ευχαριστώ που είστε εδώ.