Στο θέατρο της ζωής πάντα πρωταγωνιστής, ποτέ κομπάρσος!
Μεγάλη υπόθεση το να ξέρεις να αποχωρείς τη σωστή στιγμή και με το σωστό τρόπο! Ας φανταστούμε ότι η ζωή μας είναι μια θεατρική παράσταση λίγο μεγαλύτερη σε διάρκεια από τις φυσιολογικές. Κάθε έργο έχει μια πλοκή, που στην προκειμένη περίπτωση εμείς είμαστε ο θεατρικός συγγραφέας, εμείς ο πρωταγωνιστής και εμείς ο κομπάρσος. Το πρόβλημα είναι όταν ξεχνιόμαστε κατά τη διάρκεια και αντί να είμαστε κυρίως πρωταγωνιστές και λίγο κομπάρσοι γίνεται το αντίθετο.
Ας ξεκινήσουμε με μια κλισέ έκφραση αλλά αληθινή. Η ζωή είναι δική μας. Ό,τι και να μας λένε, όσο και να θέλουν να μας επηρεάσουν άλλοι, θα πάρουμε τις αποφάσεις που εμείς θεωρούμε καλύτερες. Έρχονται στιγμές που μπαίνεις στις ζωές άλλων όπου και εκεί πρέπει να είσαι από τους βασικούς ηθοποιούς. Και έρχεται το μεγάλο δίλημμα εδώ. Όταν δεν είσαι φεύγεις ή μένεις με την ελπίδα και την προσπάθεια να γίνεις;
Θα σε βγάλω από τη δύσκολη θέση και να σου πω ότι φεύγεις. Πλέον, το ξέρω πολύ καλά δεν πρόκειται τίποτα να αλλάξει δεν βγήκε τυχαία η λαϊκή έκφραση ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε. Και αν αλλάξουν όταν φύγεις, γιατί να γυρίσεις; Γιατί τόσο καιρό δεν άλλαζαν; Γιατί ήσουν δεδομένο και ξαφνικά έγινες ζητούμενο.
Για αυτό σου λέω στη ζωή είσαι πάντα πρωταγωνιστής, ποτέ κομπάρσος. Και να μην επιτρέψεις σε κανένα να σε κάνει είτε με το ζόρι, είτε χειριστικά. Υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι που σε θέλουν όπως ακριβώς είσαι με τα λάθη και τα σωστά σου. Και αγαπούν τα λάθη σου, ερωτεύονται τα σωστά σου και είναι εκεί μαζί σου. Πρόσεχε όταν τους βρεις και μην τους πληγώσεις.
Δεν υπάρχει μαύρο και άσπρο. Υπάρχουν περιπτώσεις που μένεις και υπάρχουν περιτπώσεις που φεύγεις. Υπάρχουν και περιπτώσεις που απλά κρατάς αποστάσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα έχουν κάνουν με το "έργο" που είσαι και ποιοι είναι οι γύρω σου.
Υπάρχουν περιτπώσεις που απλά δεν μπορείς να φύγεις γιατί οι γύρω σου είναι πολύ σημαντικοί και η φυγή θα κάνει κακό σε σένα και σ' αυτούς.
Υπάρχουν περιπτώσεις που οι γύρω σου είναι σημαντικοί που όμως έχεις την δυνατότητα να κρατήσεις αποστάσεις, τόσες όσες χρειάζεσαι για να είσαι εσύ καλά αλλά και αυτοί.
Σίγουρα υπάρχουν και οι περιπτώσεις που πρέπει να σηκωθείς να φύγεις όσο πιο γρήγορα γίνεται. Σ' αυτές τις περιπτώσεις όμως είτε μένουμε εγκλωβισμένοι ή αργούμε πολύ να φύγουμε και αυτό μας δημιουργεί πολλά πολλά προβλήματα. Τυχεροί είναι αυτοί που το καταλαβαίνουν σύντομα και φεύγουν χωρίς πολύ ζημιά.
Πάντα είναι θέμα συνθηκών. Πόσο ώριμοι είμαστε να κρινούμε την κάθε περίπτωση αυτό είναι κάτι που δεν το ξέρω. Στις κακές καταστάσεις πάντα υπάρχει η ελπίδα ότι κάτι θα φτιάξει. Απλά φτάνεις σ' ένα σημείο που δεν αντέχεις άλλο και φεύγεις. Πολύ λίγες φορές μια κακή κατάσταση μπορεί να φτιάξει.
Όπως είπες αφού δεν άλλαξε τόσο γιατί να φτιάξει στην συνέχεια. Μεγάλη αλήθεια.